ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΙΑ

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΙΑ
* Βάλε ελιά για τη ζωή σου και συκιά για το παιδί σου.

* Βάλε ελιά για τα παιδιά σου και μηλιά για την κοιλιά σου.

* Από το θέρο ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλειές.

* Αν δε σφίξεις την ελιά, δε βγάζει λάδι.
(Όπως πρέπει να σφίξεις τις ελιές για να βγάλεις το λάδι, έτσι πρέπει να δουλέψεις σκληρά για να αποδώσει η δουλειά σου).

* 'κουσες λάδι τρέχα, άκουσες στεφάνι φεύγα.
(Στο λάδι (βάφτιση) αν πας δεν θα 'χεις έξοδα ενώ στο γάμο οι καλεσμένοι βάζουν χρήματα στο δίσκο ως δώρο για τους νιόπαντρους.)

* Όποιος έχει σιτάρι, κρασί και λάδι στο πιθάρι έχει του κόσμου τα καλά και του θεού τη χάρη.
(Όποιος έχει αυτά τα τρία προϊόντα στο σπίτι του, είναι σαν να έχει απ' όλα, είναι πλούσιος.)

* Δεν τρώγεται ούτε με το λάδι ούτε με το ξύδι.
(Είναι τόσο άσχημος χαρακτήρας που ό,τι και να κάνεις δεν μπορείς να τον συμπαθήσεις.)

* Ξεφόρτωσέ τη την ελιά να σε φορτώσει λάδι.
(Κλάδεψε την ελιά να κάνει πολύ καρπό.)

* Από την πέτρα βγάνει λάδι.
(Λέγεται για τα πολύ δραστήρια και αποτελεσματικά άτομα αλλά και για τους εκμεταλλευτές.)

* Κολοκύθια με το λάδι, κολοτούμπες το βράδυ.
(Τα κολοκύθια δεν χορταίνουν.)

* Μου 'βγαλε το λάδι.
(Με ξεθέωσε στη δουλειά.)

* Αυτός είναι σαν το νερό στο λάδι.
(Είναι καθαρός, αθώος.)

* Ρίχνει λάδι στη φωτιά.
(Με τα λόγια και τη στάση του, βοηθά να ανάψει ο καυγάς.)

* Τράβηξε της ελιάς τα βάσανα.

* Άλλοι κλαίνε κ' δέρνονται και άλλοι τη βγάζουν λάδι.

* Άλλου ζιπάν τσι ελιές κι αλλού βγαιν’ του λάδ'.

* Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι.

* Έδωκέ μας μιαν ελιά στο στόμα κι εκρέμασέ μας ένα τουλούμι από πίσω μας.
(Γι' αυτούς που κάνουν μια μικρή εξυπηρέτηση για να ζητήσουν μετά πολλά ανταλλάγματα.)

* Η ελιά είναι κυρά κι όποτε θέλει κάνει.

* Του έβγαλε το λάδι.

* Την έκανες τη λαδιά σου.

* Λέει η ελιά στον αφέντη της: "Φρόντισέ με να σε θρέψω, πότισέ με να σε πλουτίσω".

* Φάε λάδι κι έλα βράδυ, φάε βούτυρο, κοιμήσου κούτσουρο.

* Άλλος μπέης, άλλα λάδια.

* Κάθε σταλαματιά νερό τ' Απρίλη είναι ένα βαρέλι λάδι.

* Πρώτα θεμέλια του σπιτιού: ψωμί, κρασί και λάδι.

* Ψωμί κι ελιά και Κώτσο Βασιλιά.

* Λάδι από την κορυφή, κρασί απ' τη μέση και μέλι απ' τον πάτο αγόραζε.

* Η τέχνη θέλει μάστορη κι φάβα θέλει λάδι.

* Η αλήθεια πλέει, σαν το λάδι στο νερό.

* Αν μαγειρεύεις τα κουκιά σε πήλινο τσουκάλι, θε να φουσκώσουν τα κουκιά και θα χυθεί το λάδι.

* Σε προξενιό και σε ταξίδι, μήτε λάδι μήτε ξύδι.

* Η αλήθεια και το λάδι βγαίνουν πάντοτε από πάνω.

* Η σφίξη βγάζει λάδι.

* - Φάει κουμπάρε ελιές. - Καλό είν' και το χαβιάρι!

* Αυτός είναι της ελιάς φύλλο.

* Αμπέλι του χεριού σου κι ελιά απ' τον παππού σου.

* Η ελιά στο μάγουλο είναι ομορφιά και τύχη.

* Από του Σταυρού κι ομπρός, η κάθ' ελιά το λάδι της κι η λίμπα το νερό της.

* Η ελιά έχει και σοδειά κι αναποδιά.

* Η ελιά θέλει ζουρλό νοικοκύρη.

* Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, τρεις και το λαδόξυδο.

Παροιμίες από την Κρήτη

* Αμπέλι από δικού σου κι ελιές απ' του κυρού σου.
(Τα αμπέλια μεγαλώνουν γρήγορα και καρποφορούν αλλά για να βγάλει κανείς εισόδημα από τις ελιές πρέπει να τις κληρονομήσει από τους γονείς του.)

* Δίχως λάδι, δίχως ξύδι πώς θα κάνουμε ταξίδι
(Δεν μπορεί να γίνει δουλειά αν δεν έχεις τα απαραίτητα εφόδια.)

* Απού 'χει γιο θέλει κρασί κι απού ‘χει κόρη λάδι.
(Η κόρη θέλει έξοδα για την αποκατάσταση της ενώ ο γιος... μόνο το κρασί του γάμου.)

Παροιμία από την Νάξο

* Αν δεν έμπει η ελιά στα μάγκανα, δε βγαίνει λάδι.
(Για να αποδώσει η δουλειά, θέλει κόπο.)

Παροιμία από την Χίο

* Αυτός πάει όπως το καράβι στο λάδι.
(Για εκείνους που διαλέγουν τον σίγουρο και ασφαλή δρόμο.)

Παροιμία από την Τριφυλία Πελοποννήσου

* Η κάργα βγάνει λάδι.
(Η έννοια της παροιμίας αυτής είναι ότι η προσπάθεια αποδίδει καρπούς.)

Παροιμία από την Κεφαλονιά

* Η ελιά πίνει το κρασί.
(Δεν κάνει να φυτεύονται μαζί αμπέλια και ελιές, γιατί η ελιά παίρνει όλο το χώμα.)

Παροιμία από την Νίσυρο

* Άνθρωπος χωρίς υπομονή, λυχνάρι δίχως λάδι.

Παροιμία από την Κύπρο

* Άκουσεν η ελιά το μυστρίν τζ ελούθην του κλαμάτου.
(Η ελιά άρχισε να κλαίει όταν είδε να χτίζεται σπίτι δίπλα της, γιατί της αρέσει να ζει σε ανοιχτό αέρα και φως.)

Παροιμία Ελλήνων της Βάρνα της Βουλγαρίας

* Άξια τιμή του ποντικού να πέσει μες στο λάδι.

Χριστουγεννιάτικη Ευχή

* Όπως θα γεμίσει του Χριστού το τραπέζι, έτσι να καρπίσουν οι ελιές μας.

..........................................

Πηγή: Η ελιά στη Φωκική Γη - Χρυσοπράσινο Φύλλο
http://eliagymamf.blogspot.gr